Rózeczka I
zob. Rózga II
A jeśli Maciej w pomoc da mi swą Rózeczkę, To my we dwóch, Sopliców tych porzniem na sieczkę (V). Pamiętają i swoi, i nieprzyjaciele Jego damaskowaną krzywą karabelę, Którą piki i sztyki rzezał na kształt sieczki I której żartem skromne dał imię Rózeczki (VI). I tam z Rózeczką cudów dokazał odwagi (VI). a z całego rodu Maciek, prostak ubogi, był najwięcej czczony, Nie tylko jako rębacz Rózeczką wsławiony, Lecz jako człek mądrego i pewnego zdania (VI) Jest marszałek nasz Maciej, a laska Rózeczka (VII).
Czlowiek ↔ Organizacja społeczna i instytucje społeczne ↔ Wojna ↔ Broń